اثربخشی روان‌درمانی پویشی کوتاه مدت بر اضطراب، افسردگی و شادکامی زنان مبتلا به اضطراب فراگیر

مقدمه: حاضر با هدف تعیین اثربخشی روان­درمانی پویشی کوتاه مدت بر اضطراب، افسردگی و شادکامی زنان دارای اختلال اضطراب فراگیر انجام شده است. روش کار: در پژوهش حاضر از روش نیمه‌آزمایشی و طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل استفاده شد. از جامعه زنان دارای اضطراب فراگیر منطقه 1 شهرستان تهران با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس، 40 نفر از زنان دارای اضطراب فراگیر انتخاب و با استفاده از روش تصادفی به دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند. ابتدا برای هر دو گروه پیش‌آزمون اضطراب، افسردگی و شادکامی اجرا شد، سپس طرح مداخله 8 جلسه‌ای روان درمانی پویشی کوتاه مدت، برای گروه آزمایش اجرا شد و پس‌آزمون اضطراب، افسردگی و شادکامی برای هر دو گروه اجرا شده و در نهایت با استفاده از آزمون کورایانس به تحلیل یافته‌ها پرداخته شد. نتایج: نتایج نشان داد که روان­درمانی پویشی کوتاه مدت بر کاهش اضطراب(001/0≤ p) و افسردگی (001/0≤ p) و افزایش شادکامی(001/0≤ p) زنان دارای اضطراب فراگیر تاثیر مثبت و معنی­داری دارد. نتیجه گیری: از روان­درمانی پویشی کوتاه مدت می­توان جهت کاهش اضطراب و افسردگی و افزایش شادکامی در نتیجه بهبود سلامت روان زنان دارای اضطراب فراگیر بهره برد.

Keywords:

روان‌درمانی پویشی کوتاه مدت , اضطراب فراگیر , افسردگی , شادکامی