بررسی آزمایشگاهی تاثیر ارتفاع و موقعیت عمودی شکاف و اثر گذاری نسبی عمق جریان در آبشستگی پایه پل استوانه ای

آبشستگی از مهمترین عوامل تخریب پایه ی پلهاست. یکی از راه هایی که باعث کاهش قدرت جریان سیستم گردابی میشود، استفاده از شکاف است. در این پژوهش، آزمایشها در حالت آب زلال تحت سه دبی ۸، ۱۰ و ۱۲ لیتر بر ثانیه و عمقهای متناظر ۵/۷، ۶/۶ و ۷/۴ سانتیمتر انجام و چهار نوع پایه s۰,s۱,s۲,s۳ به قطر ۴ سانتیمتر به کار گرفته شد. پایه S۰ که به عنوان پایه شاهد در نظر گرفته شده بود بدون شکاف است، دو پایهS۱و S۲ دارای شکاف به ارتفاع ۴ سانتیمتر در موقعیتهای به ترتیب ۴ سانتیمتر ارتفاع از کف بستر و همتراز با بستر است. پایه ی S۳ دارای شکافی به ارتفاع ۴ سانتیمتر از کف بستر به علاوه حداکثر عمق آبشستگی پایه شاهد در دبی ۱۲ لیتر بر ثانیه ۶/۲) سانتیمتر) در زیر بستر است. عرض تمامی شکافها، یک سانتیمتر و رسوبات بستر از نوع یکنواخت با قطر متوسط یک میلی متر بودند. نتایج نشان داد که شکافهای  s۲، s۱ وs۳ به طور متوسط ۱۰/۸۳، ۲۳/۲۳ و ۴۷/۲۳ درصد باعث کاهش عمق آبشستگی میشوند. همچنین با افزایش عدد فرود و دبی (افزایش عمق جریان) عمق، ابعاد و حجم گودال آبشستگی افزایش می یابد.

Keywords:

پایه پل , آبشستگی , بستر یکنواخت , شکاف , عمق آبشستگی.