طراحی مدل توسعه پایدار مشارکت ورزش دانش آموزی ایران

هدف از اجرای پژوهش حاضر طراحی مدل توسعه پایدار مشارکت ورزش دانش آموزی ایران بود. روش پژوهش کیفی و با استفاده از نظریه داده بنیاد بود که یک روش پژوهشی استقرایی و اکتشافی است. قلمروی پژوهش تحقیق شامل کارشناسان و ذینفعان محیط نزدیک و دور حوزه ورزش دانش آموزی بود. از روش نمونه‌گیری، گلوله برفی مبتنی بر رویکرد نظری استفاده شد و تا رسیدن مقوله‌ها به اشباع نظری ادامه یافت و تعداد 20 مصاحبۀ نیمه ساختار مند و اکتشافی انجام گرفت. اعتبار یافته‌ها با روش‌های تطبیق توسط اعضا، بررسی شد. نتایج تحلیل داده‌ها در طی سه مرحله کدگذاری باز، کد گذاری محوری و کد گذاری انتخابی به مفاهیم مجزا تفکیک شدند. یافته‌های پژوهش نشان داد که فرایند کد گذاری در چارچوب ابعاد 6 گانه مدل پارادایمی شامل: عوامل زمینه‌ای مانند بسترسازی زیر ساخت‌های سخت افزاری، نرم افزاری و نیروی انسانی متخصص، شرایط علّی مانند ایجاد نگرش ورزش خواهی و نوع دوستی در بین دانش آموزان، پدیده مرکزی به مؤلفه‌هایی از جمله توسعه کل نظام ورزش با ورزش تربیتی، عوامل مداخله‌گر مانند وجود موازی‌کاری در سازمان‌های ورزشی و راهبردهایی همچون اصلاح و تسهیل قوانین و مقررات جذب حامیان مالی و خیرین و پیامدهایی مانند رسیدن به عزت و اقتدار ملی شناسایی و استخراج گردید. نتایج تحقیق حاکی از آن است که هم افزایی و مشارکت خانواده‌ها، سازمان‌ها و نهادها، باعث پویایی دانش آموزان و نشاط اجتماعی می‌شود و بستر را برای تأمین منابع مالی و توسعه زیر ساختی حوزه ورزش دانش‌آموزی فراهم می‌نماید.

Keywords:

مشارکت , ورزش دانش آموزی , توسعه پایدار , هم افزایی , منابع