حکمرانی خوب آب مبتنی بر مدیریت سازگاری با منابع آب

آب به کالایی با ماهیت استراتژیک و قدرت اثرگذاری بالا بر تحولات سیاسی، اقتصادی و زیستمحیطی و در مسیر توسعه پایدار تبدیل شده است. یکی از بزرگترین نگرانی ها برای آینده منابع آب، پایداری کنونی و آتی منابع آب برای تخصیص است. هرچه آب کمیاب تر شود، اهمیت مدیریت صحیح آن افزایش پیدا می کند و پیدا کردن یک تعادل بین نیاز آبی بشر و نیاز آبی محیط زیست، یک گام مهم در پایداری منابع آب است. بررسیها نشان میدهد که بیشتر معضلات موجود در بخش آب، حاصل استفاده از مدیریت سلسله مراتبی و تک بعدی و روشهای توسعه ناپایدار است که ناکارآمد و غیر اثربخش میباشد و موضوع پیچیده آب باید در چارچوب نهادها، سازوکارها و سیستمهای اجتماعی مورد بررسی قرار گیرد. در نتیجه؛ در ارائه راهحل برای مدیریت منابع آب، مسائل حکمرانی هم به اندازه مسائل تکنولوژی اهمیت دارند و برای مدیریت بهینه منابع آب، ایجاد توازن و سازگار نمودن سیاست های توسعه و وضعیت منابع پایه موجود ضروری میباشد. رویکردهای جدید حکمرانی باید وظایف و الزامات همه ذینفعان را با توجه به نیازها و توانایی هایشان برای دستیابی به منافع تطبیق دهند و از آنجایی که سیستمهای طبیعی از جمله سیستمهای آبی ماهیت تغییرپذیر دارند، رویکرد مناسب حکمرانی خوب آب، برای مواجهه با این تغییرات، مدیریت سازگاری با منابع آب است.

Keywords:

حکمرانی آب , مدیریت آب , منابع آب , سازگاری , مدیریت سازگاری