مولفه های انحصارگرایی در سنت مسیحی

انحصارگرایی دینی از صفات ذاتی و مشخصههای تاریخی سنت مسیحی است. در این دیدگاه بر دو ویژگی حقانیت و نجاتبخشی انحصاری دین مسیحیت، تاکید اساسی میشود. این نگرش، مولفههای مهم تاریخی و الهیاتی دارد که عبارتند از: ۱) قابلیت استناد به کتاب مقدس؛ ۲) ابتنا بر واقعیتهای تاریخی زندگی عیسی مسیح؛ ۳) لزوم دخالت مستقیم الهی؛ ۴) محوریت آموزه های الهیاتی خاص؛ ۵) محوریت شخص عیسی مسیح؛ ۶) جایگاه مهم کلیسا و پاپ؛ ۷) نقش فرعی شریعت و محوریت فیض و ایمان؛ ۸) بیتوجهی به آموزه های درست ادیان دیگر. انحصارگرایی مسیحی، به بروز پیامدهای مهمی در طول تاریخ این دین منجر شده است که برخی از آنها عبارتند از: ۱) غفلت از ارزشهای ادیان دیگر و استغنا از آموختن از آنها؛ ۲) تقدسگرایی افراطی و دوری از عقلانیت؛ ۳) اثبات هویت خودی و نفی هویت دیگری؛ ۴) رسالت ایدئولوژیک، تهدید صلح و گسترش جنگها. راه برونرفت از این بحران، عدول از انحصارگرایی مسیحی و گشودگی نسبت به حقایقی است که ادیان دیگر حاوی و حامل آن هستند؛ حقایقی که با گفتوگو و احساس نیاز به شنیدن صدای دیگری قابل حصولاند.