تاثیر اصل کرامت در پیشگیری از جرم

با شکل گیری قانون بین حوامع بشری و گسترش آن در زمینه های گوناگون همواره دغدغه اجرای آن و عدم تخطی از موازین و اصول قانونی معضلی بزرگ برای قانونگذاران بوده و هست.به دنبال این دغدغه و برای جلوگیری از عدم رعایت قوانین،مجازات ها ایجاد و در هر کشوری به اشکال مختلف تعریف شده است. هدف اصلی مجازات ها در ابتدا بیشتر جنبه تنبیهی داشت و به مرور و با پیشرفت علوم دیگر مانند جامعه شناسی و روانشناسی و پیوستگی آن ها با تعریف مجازات ها، جنبه اصلاحی و بازدارندگی به خود گرفت.همچنین با پیدایش مکتب های مختلف جرم شناسی پس از دوره ای که مجرم را گناهکار و میل به ارتکاب جرم را در او فطری می دانستند ،حقوقی برای متهمین و مجرمین تعریف و محققان این عرصه به دنبال کشف ریشه های ارتکاب جرم ، به دنبال حفظ شخصیت مجرمین و متهمین در جایگاه یک انسان خاطی برآمده اند.از آن جمله می توان به حفظ هویت مجرمین و متهمین اشاره کرد که همسو با نظریه لیبلینگ،افشای هویت متهم یا مجرم را یکی از مخرب ترین اعمالی می داند که می تواند روزنه های بازپروری و باز اجتماعی شدن این افراد را برای همیشه کور کند.در این مقاله سعی بر این شده است تا با بررسی حقوق متهمین و مجرمین از منظر کرامت انسانی، به خصوص بررسی آثار مخرب افشای هویت این افراد، اهمیت این موضوع را در حفظ نیروی انسانی و ایجاد جامعه ای سالم متذکر شد.

Keywords:

کرامت انسانی , قانون مجازات , اصل کرامت , اهداف مجازات ها , پیشگیری از جرم