عدم ایفای تعهد قائم به شخص در حقوق ایران

ماده 729 از جمله مواد منسوخ شده مصوب سال 1318 می باشد، قانونگذار در ماده فوق بدنبال آن بودهتا در صورت عدم ایفای تعهد قائم به شخص ، علاوه بر اینكه متضرر از عدم ایفای تعهد را مورد حمایت قرار دهد،عدول كننده از تعهد را نیز به جبران خسارت الزام نمایدم اما با توجه به نیازهای جامعه به قوانین كارآ و اثرگذار،ماده فوق مورد نسخ قرار گرفته و بدین محاظ قوانینی دیگری با اثرات بیشتر وضع گردید از جمله قوانینی كه در اینحوزه در قانون مدنی می تواند مورداستناد واقع گردد می توان به بخش اول ماده 221 قانون مدنی اشاره نموددراین ماده قانونگذار به نوعی دیگر موضوع ماده 729 را مد نظر قرار داده است با این تفاوت كه جبران خسارتناشی از عدم ایفای تعهد به شخص در ماده فوق باید قبلا مورد توافق طرفین قرار گرفته باشد.

Keywords:

تعهدات , جبران خسارت , ایفای تعهد