غفلت از ماده 44 قانون توزیع عادلانه آب و نقش آن در نابودی منابع آب ایران

از گذشته تاکنون آب و موضع مدیریت منابع آب، یکی از حیاتی ترین مباحث زندگی بشر بوده است. به سبب همین مسأله تدوین قوانین و مقررات مربوطه و اجرای صحیح آن ها از اهمیت ویژه ای برخوردرا می باشد. در کشور ما با استناد به قانون توزیع عادلانه اب می توان گفت مدیریت منابع آب بر عهده دولت و به طور مشخص با وزارت نیرو می باشد که اگربه درستی صورت می پذیرد. با توجه به ویژگی های منحصر به فرد و حیاتی آّب، تأثیر مثبت خود را در همه ابعاد اقتصادی، اجتماعی ، فرهنگی و.. خواهد گذاشت و اگر با ضعف و سوء مدیریت همراه باشد فجایع بزرگی در همه ارکان زندگی مردم بوجود خواهد آمد. آن چه تاکنون برحسب آمارهای ارائه شده وزارت نیرو در مورد کسری مخازن دشت ها و سایر چالش های موجود مشاهده می شود و سوء میدریت دولت ها را نشان می دهد که منجر به ایجاد خسارت به منابع آب و سایر بخش ها و همچنین حقق حقابه داران گردیده است. برای جلوگیری از بروز خسارت و در نهایت جبران آن، ماده 44 قانون توزیع عادلانه آب و مفاد آن می تواند راهگشا باشد که متأسفانه به دلایل متعددی تاکنون به خوبی از این ظرفیت قانونی استفاده نشده است.

Keywords:

ماده 44 قانون توزیع عادلانه آب , خسارت , حقابه داران , وزارت نیرو