تحلیل داستانی و روانشناسی شش شخصیت از دورۀ پهلوانی شاهنامه
Publish place: Journal of Heroic Literature، Vol: 7، Issue: 7
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 217
This Paper With 24 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HEROIC-7-7_003
تاریخ نمایه سازی: 21 فروردین 1400
Abstract:
بررسی ظاهر، صفات، اعمال، رفتار، افکار، هیجانات و انگیزه های یک شخصیت، بهتنهایی و یا در تعامل با دیگران، از مباحث شخصیت پردازی در ادبیات و روان شناسی داستان است که با شناخت آنها می توان گفت که یک نویسنده تا چه حد در پرداخت و واقعی جلوه دادن شخصیت داستانی اش موفق بوده است. در این مقاله چند شخصیت شاهنامه از جنبه های داستانی (ادبی و روانشناسی)؛ مانند جامع و ساده بودن، ایستا و پویا بودن (تحوّل)، ساختار و بافت، صفات، انحصارطلبی بودن یا جمعی بودن، اخلاق و نوع دوست بودن و احساسات دیگری چون تحقیرشدگی، اضطرابی و غیره مورد تحلیل قرار گرفته اند تا میزان دقت و مهارت فردوسی در شخصیت پردازی مشخص شود. نتایج به دست آمده حاکی از توجه بسیار فردوسی در واقعی نشاندادن رفتار و افکار شخصیت هاست؛ تا آنجا که طبیعی ترین عملکردها از هر شخصیت، در هر موقعیت دیده می شود. در این تحقیق، شخصیت پردازی ادبی و عملکرد شخصیت ها، از لحاظ روانشناسی، به شیوۀ توصیقی- تحلیلی با رویکرد انتقادی بررسی شده است.
Keywords:
Story characterization - personality in psychology - personality in terms of cognitive comprehension. , شخصیت پردازی داستانی – شخصیت در روان شناسی – شخصیت از لحاظ جامع شناختی .
Authors
مهناز جعفریه
Islamic Azad university