ملاحظاتی بر افزایش نرخ ارز اسمی جهت پشتیبانی از تولید و صادرات کشور

طی سالهای پس از انقلاب، کنترل تورم و در برخی مقاطع تعادل‌بخشی به بودجه دولت از مهمترین اهداف اقتصادی تعیین‌کننده نرخ ارز در اقتصاد ایران بوده است، رویکردی که بواسطه کاهش نرخ ارز حقیقی (معادل کاهش قدرت رقابت‌پذیری داخل) پیامدهای منفی برای تولید و تراز تجاری کشور به همراه داشته و اهداف تولیدی و صادراتی کشور را پشتیبانی نکرده است. براین اساس طراحی و پیاده‌سازی نظام ارزی مناسب با هدف پشتیبانی از بخش‌های تولیدی، توسعه صادرات و مدیریت واردات (بهبود تراز تجاری) امری مهم و حیاتی محسوب می‌شود. ضمن آنکه شرایط کنونی اقتصاد کشور که ضرورت تحرک‌بخشی به تقاضای موثر از طریق صادرات را ضروری ساخته و حصول تورم تک‌رقمی امکان تعدیل نرخ ارز اسمی معادل اختلاف تورم داخلی و خارجی را با کمترین آثار جانبی میسر ساخته است، پیشنهاد شده است به‌منظور تحرک‌بخشی به تولید و صادرات و جلوگیری از تکرار تکانه‌های ارزی در آینده، نرخ ارز اسمی از سال 1395 متناسب با تفاضل تورم داخلی و خارجی (براساس نظریه برابری قدرت خرید) جهت جلوگیری از کاهش نرخ ارز حقیقی تعدیل شود.

ملاحظاتی بر افزایش نرخ ارز اسمی جهت پشتیبانی از تولید و صادرات کشور Keywords:

تورم , نرخ اسمی ارز , قدرت رقابت‌پذیری , تراز تجاری , تولید و صادرات