راهکارهای کنترل تورم

براساس آمارها، متوسط میزان تورم در دوره 90-1370، 19.6 درصد است. "خوراکی ها و آشامیدنی‌ها"، "مسکن، آب، برق و گاز و سایر سوخت ها" و "حمل و نقل" به ترتیب بطور متوسط 5.9، 5.9 و 2.1 واحد درصد از تورم کل 19.6 درصدی را به خود اختصاص داده اند. به عبارت دیگر سهم این گروهها از کل تورم به ترتیب برابر 30.9، 30.1 و 10.8 درصد است. از این داده ها می توان این نتیجه را گرفت که افزایش تورم بیشترین اثر منفی رفاهی را بر گروه‌های کم در آمد می گذارد که هزینه های غذایی و مسکن سهم بیشتری از کل هزینه های آنان را تشکیل می دهد. (سهم گروه خوراکی ها و آشامیدنی ها از کل هزینه های خانوار معادل 28.5 درصد است که این سهم برای دهک های پایین بسیار بالاتر است). لذا افزایش نرخ ارز و به تبع آن افزایش شاخص قیمت گروه مذکور فشار بر دهک های پایین را بیشتر افزایش خواهد داد. در عین حال، این داده ها دال بر این نیز هستند که برای کنترل شاخص کلی تورم می بایست قیمت دو گروه خوراکی ها و آشامیدنی‌ها و مسکن و آب و برق و گاز و سایر سوخت ها را مهار کرد که در مجموع وزن این دو گروه بیش از 60 درصد است.