تبارشناسی طنز پارسی در ﭘﻬﻨﮥ تاریخ ایران پس از اسلام
Publish place: Journal of Historical Researches، Vol: 10، Issue: 3
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 250
This Paper With 22 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHRU-10-3_006
تاریخ نمایه سازی: 24 فروردین 1400
Abstract:
در این نوشتار با استفاده از روش نظری میشل فوکو (Paul Michel Foucault)، یعنی دیرینهشناسی و تبارشناسی، تاریخ طنز فارسی را بررسی میکنیم؛ همچنین نشان میدهیم طنز در مواجهه با گفتمانهای مختلف چگونه مفصلبندی شده است و گفتمانهای غالب و حاشیهای چگونه آن را مفصلبندی کرده و به کار گرفتهاند. دیرینهشناسی، گفتمانهای حاکم در اجتماع تاریخی را واکاوی میکند و در نگاه فوکو، تبارشناسی تاریخ واقعی است و او با این روش، بخشهای نااندیشیدﮤ تاریخ را بررسی میکند. در تبارشناسی، قدرت با گفتمانها جهان هستی را معنادار میکند. در اداﻣﮥ کار دیرینهشناسی فوکو، ارنستو لاکلاو (Ernesto Laclau) و شانتال موفه (Chantal Mouffe) با رویکرد گفتمانی خود، به معناداری جهان رنگی تازه میدهند. انواع ادبی هر دوره، زاییدﮤ اپیستمه و گفتمانهای حاکم بر آن دورﮤ تاریخیاند و درواقع، دانش تولیدی هر گفتمان برای غلبه بر سایر گفتمانها هستند. برای تحلیل قدرت و روابط قدرت، تاریخ ایران در سه اپیستمه دوران قدسی، اپیستمه دوران نیمهقدسی و اپیستمه انسانی (مادی) تقسیم میشود و پس از آن، گفتمانهای غالب موجود در هر اپیستمه به روش تحلیل گفتمان لاکلاو و موفه شناسایی و بررسی میشود که شکل پیشرفتهتر و کارآمدتر گفتمان فوکویی است. در آخر نشان میدهیم طنز به معنای امروزی آن، یعنی معادل (Satire) که با نگاهی تقلیلگرایانه هجو و هزل را نیز دربرمیگیرد، در گذﺷﺘﮥ ادبیات فارسی رواج نداشت و در گذشته، تنها هجو و هزل و طعنه بود که هدف نهایی آنها تمسخر و تخریب بود نه اصلاح. اصلاح که به معنای بهبود وضع هر گفتمان و جلوگیری از فروپاشی آن است از مؤلفههایی است که همراه با تعریف (Satire) بهتدریج وارد ادبیات فارسی شد و نموﻧﮥ برﺟﺴﺘﮥ این نوع طنز را در طنز پس از انقلاب اسلامی، بهویژه نشریه گلآقا، میبینیم.
Authors
ذبیح الله فتحی فتح
دانشجوی دکتری دانشگاه یاسوج، یاسوج، ایران
محمدحسین نیکدار اصل
دانشیار دانشگاه یاسوج، یاسوج، ایران
اصغر میرفردی
دانشیار دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :