بررسی امید در بلایای فراگیراز دیدگاه روانشناسی الهی

حوادث جهان، از این حیث که انسان از آنها بهره مند یا متضرر و متألم می شود، به دو دسته خوبی ها و بدی ها تقسیم میشوند. از منظر قرآن کریم و روایات اسلامی، باورها، خلقیات و اختیارهای خوب یا بد انسان، در خیریا شر بودن حوادث طبیعی و اجتماعی تاثیر دارد. حوادث ناگوار طبیعی و اجتماعی پی آمد عقیده یا اخلاق یا رفتار ناروا و ناشایست انسانهاست، و فلسفه آن نسبت به آنان متنبه ساختن و بازگشت آنها به صراط مستقیم هدایت است، اما نسبت به صالحانی که احیانا مرتکب گناهانی شدهاند پالایش و پیرایش نفوس از گناهان وکسب شایستگی لازم برای ورود به مقام قرب ربوبی است، و فلسفه آن نسبت به اولیاء خاص خداوند که از مقام عصمت برخوردارند، رفعت مقامات عالیه انسانی، دفع توهم الوهیت و ربوبیت در مورد آنان و مایه تسکین و آرامش روحی برای پارسایان مبتلا به مصایب و ناملایمات است. در این میان »امید« نقش مهمی را ایفا می کند، یعنی جایی که به عنوان یکی از سه فضیلت الهی - ایمان، امید، محبت یا عشق - نمایان می شود. فضیلت امید فقط فرع برایمان است و رابطه ای برابر با عشق دارد: یعنی هیچ عشقی بدون امید نیست و هیچ امیدی بدون عشق نیست و نه عشق و نه امید بدون ایمان نمی توانند باشند . هدف از پژوهش حاضر بررسی الهی امید و بلایای فراگیر می باشد. نتایج پژوهش نشان می دهد که تمامی افراد و گروه ها لحظه به لحظه، دم به دم مورد آزمایش قرار می گیرند. گرفتاریها و شدائد، برای تکامل بشر لازم و ضروری است. اگر محنتها و رنجها نباشد، بشر تباه میگردد. تضاد و کشمکش، شلاق تکامل است. موجودات زنده با این شلاق، راه خود را به سوی کمال می پیمایند.

Keywords:

صبر , امید , توکل , بلایای فراگیر , روانشناسی الهی