وجوه معنایی ریشه «ق و م» در قرآن و تفاسیر
Publish place: Journal Of Research Interpretation، Vol: 6، Issue: 12
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 205
This Paper With 21 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_QRAZ-6-12_012
تاریخ نمایه سازی: 25 فروردین 1400
Abstract:
برخی وازگان قرآنی با معانی متفاوتی به کار میروند که معمولا در دانش وجوه و نظائر معرفی میشوند. ریشه «ق و م» از ریشههای پرکاربرد قرآنی است که حدود ششصد و شصت مرتبه مشتقات آن به کار رفته است. تعداد وجوه معنایی مشتقات ریشه «ق و م» در قرآن توسط برخی نویسندگان وجوه و نظائر به بیست و دو وجه میرسد. سیزده وجه را حیری، دامغانی و ابنجوزی به تنهایی، و بقیه وجوه را سه نویسنده، به صورت مشترک مطرح کردند. هسته معنای اصلی ریشه «ق و م»، ایستادن است که لغتشناسان به آن اشاره کردند. بررسی تفاسیر و سیاق آیات نشان داد بسیاری از این بیست و دو وجه به هسته معنایی بازمیگردند یا با آن ارتباط معنایی دارند. در این میان برای وجوه « الإتمام، الأمن و الدفن» با معنای اصلی ریشه، ارتباطی یافت نشد. پرکاربردترین مشتق این ریشه در قرآن، واژه «قوم» است که تعداد سیصد و هشتاد و چهار مرتبه تکرار دارد و معنای «جماعت» و گروه انسانی دارد.
Keywords:
Authors
مریم محمدیاری
دانشجوی کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیث، دانشگاه رازی
اعظم فرجامی
استادیار گروه الهیات دانشگاه رازی
مجتبی بیگلری
استادیار گروه الهیات دانشگاه رازی