پیش بینی اضطراب امتحان از طریق هوش هیجانی و امید به تحصیل

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه بین هوش هیجانی و امید به تحصیل با اضطراب امتحان دانش آموزان دوره متوسطه دوم بود. به لحاظ ماهیت و اهداف، این پژوهش از نوع کاربردی و برای اجرای آن از روش همبستگی استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه شهر شیراز بوده که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای تعداد 185 نفر به عنوان حجم نمونه آماری پژوهش انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های هوش هیجانی شوت و همکاران (1998)، اضطراب امتحان ابوالقاسمی و همکاران (1375) و امید تحصیلی سامانی و سهرابی (2011) استفاده شده است که روایی و پایایی آنها مورد تأیید قرار گرفته است. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات حاصل از داده ها در سطح آمار استنباطی از آزمون تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که ابعاد هوش هیجانی قادر به پیش بینی اضطراب امتحان می باشد، امید به تحصیل قادر به پیش بینی اضطراب امتحان می باشد و هوش هیجانی و امید به تحصیل قادر به پیش بینی اضطراب امتحان هستند.

Keywords:

هوش هیجانی , امید به تحصیل , اضطراب امتحان.