بررسی تطبیقی رباعیات مجد همگر نسخه بریتانیا با دیگر نسخ خطی و چاپی

خواجه مجدالدّین بن احمد همگر معروف به مجد همگر از شاعران مشهور ایران در قرن هفتم هجری است. او را در ادب فارسی بیشتر از روی حکمی که در مقایسة امامی هروی و سعدی کرده است، می‌شناسند. وی شاعری سهل و ممتنع‌ سراست. رباعیات متعدد و لطیف عاشقانه و گاه حکمی و اجتماعی وی، از بهترین ترانه‌های شعر و ادب فارسی است. تاکنون از دیوان این شاعر، نسخة مصحَّح و منقّحی تدوین و چاپ نگردیده است. تنها نسخة خطی چاپی دیوان وی، به واسطة احمد کرمی در سال 1375 از سوی انتشارات « ما » به چاپ رسیده است. نسخه‌هایی که در تصحیح این دیوان در دسترس مصحّح بوده، همگی پس از قرن یازدهم هجری کتابت گردیده است. یکی از قدیم‌ترین و ارزنده‌ترین نسخ، از رباعیات این شاعر، نسخه‌ای است که در سال 697 هجری، توسط نوة وی ( اسحق بن قوام بن مجد همگر ) کتابت گردیده و مشتمل بر بخش عظیمی از رباعیات اوست. این پژوهش بر آن است تا به تطبیق و مقایسة این نسخة نفیس با دیگر نسخه‌های خطی و چاپی، به گونه‌های تحریف رباعیات این شاعر در نسخه‌های متعدد و نیز نسخة چاپی بپردازد و ضرورت تصحیح و چاپ رباعیات وی را بر اساس قدیم‌ترین نسخ، تبیین نماید. 

Keywords:

دیوان , قرن هفتم هجری , رباعی , مجد همگر , نسخه‌های خطی , تصحیح و تحریف