تحلیل گفتمان سیاسی ـ اجتماعی رابطة عاشق و معشوق در غزلیات سعدی
Publish place: Textology of Persian literature، Vol: 9، Issue: 1
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 207
This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_RPLL-9-1_003
تاریخ نمایه سازی: 1 اردیبهشت 1400
Abstract:
در ادبیات عاشقانة سبک عراقی بهویژه در غزلیات سعدی از جفای معشوق و خواری عاشق در برابر او، بسیار صحبت میشود. عشق در ادبیات فارسی مقدّس است؛ اما گاه به مانعی در راه عاشق تشبیه میشود. پرسش این پژوهش آن است که آیا ورای اینگونه مضامین، مفاهیم و مقاصدی فراتر از عشق زمینی وجود دارد. در پاسخ به این سؤال، یک‌چهارم غزلیات سعدی بر اساس تحلیل گفتمان سیاسی‌ـ اجتماعی بررسی شد. در نتیجۀ آن می‌توان دریافت در اینگونه مضمونسازی‌ها، معشوق، نمادی از پادشاهان مستبد و شاعر، نمایندة ملّت است که در برابر جفا و بیداد، فریاد اعتراض برمی‌آورد. استعارة عشق به منزلة مانع به تعارض گفتمان عاشق و معشوق دلالت میکند و به منزلة دام، نشان‌دهندة تلاش معشوق برای تسلّط همه‌جانبه بر عاشق است. این تصویر با انگارة ارباب ـ رعیّتی یا شبان ـ رمگی میان حکومت‌کنندگان و حکومت‌شوندگان مطابقت دارد.تشبیه معشوق به پادشاه و شیوة مقابله با او در غزلیات سعدی، طرح آگاهانهتری از شاعران دیگر دارد. سعدی به پذیرش مانع معتقد است و با این شگرد، صلحطلبی تودة مردم را در برابر ستیزهجویی طبقة حاکم برجسته میکند. انتقاد از قدرت در قالب عشق، استتار و نهان‌شدن شاعر پشت این استعاره را ممکن میکند. در اینجاست که شاعر می‌تواند دیدگاه انتقادی خود را مستقیم و بیپروا و گاه تلخ و گزنده مطرح کند.
Authors
علی اکبر باقری خلیلی
دانشگاه مازندران
منیره محرابی کالی
دانشگاه مازندران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :