اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر شادکامی، تاب آوری و بهزیستی معلمان

هدف پژوهش تعیین اثر بخشی درمان مبتنی برپذیرش و تعهد (TCA)بر تاب آوری ،شادکامی و بهزیستی روان شناختی معلمان در سال 1397-1398 می باشد. روش:روش پژوهش نیمه آزمایشی با گروه گواه و طرح پیش آزمون و پس آزمون انجام گرفت.نمونه آماری شامل 40 معلم از مقاطع ابتدایی ،متوسطه اول و دوم می باشد که به شیوه نمونه گیری دردسترس و انتخاب تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند.ابزار پژوهش پرسشنامه شادکامی آکسفورد،تاب آوری کانر-دیویدسون وبهزیستی ریف را در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون می باشد که برنامه درمانی در 8جلسه 1/5ساعته،یکبار در هفته در مورد گروه آزمایش انجام گردید.داده ها با استفاده از تحلیل واریانس آمیخته اندازه گیری مکرر تحلیل شد.یافته ها:نتایج نشان داد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد برشادکامی(01/0˂P=33/56،(F،تاب آوری(001/0˂P=13/75 ،(F ،بهزیستی(01/0˂P=14/17، (Fاثر داشته است.نتیجه:از آنجاکه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث انعطاف پذیری روانی ،پذیرش خویشتن وتعهد فرد به انجام اعمالی می شود که زندگی معنا دار و باهدف شده ؛می توان ازآن به روش مداخله ای برای افزایش شادکامی ،تاب آوری و بهزیستی معلمان استفاده نمود.

Keywords:

تعهد , پذیرش , شادکامی , تاب آوری , بهزیستی , معلمان