الگوی مربیگری مدیران در صنعت بانکداری

زمینه و هدف:ظهور بانک‌های خصوصی در کنار بانک‌های دولتی و افزایش شدت رقابت میان آنها، موجب شده است که بانک‌ها، انرژی و توان بسیاری برای بهبود عملکرد و بهره‌وری خود صرف کنند؛ اما با افزایش فعالیت‌های مربیگری مدیریت می‌توان به این هدف دست یافت. بر همین اساس، پژوهش حاضر با هدف ارائه الگوی مربیگری مدیران در صنعت بانکداری اجرا شده است. روش: این پژوهش از نظر ماهیت داده، از نوع کیفی و روش تحلیل مضمون است.‌استادان (بیش از 10 سال سابقه خدمت و حداقل مدرک دکتری) و متخصصان نظام بانکی (بیش از 10 سال سابقه خدمت و حداقل مدرک کارشناسی ارشد)، مشارکت‌کنندگان این پژوهش بودند. حجم نمونه پس از اشباع نظری، 15 نفر بود که به‌صورت هدفمند انتخاب شدند. داده‌ها از طریق مصاحبه نیمه‌ساختارمند گردآوری شدند و تجزیه‎وتحلیل اطلاعات، به‎روش فن مضمون و با استفاده از نرم‌افزار MAXQDA انجام گرفت. یافته‌ها: مقوله‌های مربیگری در عرصه بانکداری خصوصی، عبارت‎اند از: «دانش و تخصص، اخلاق، ویژگی‌های شخصیتی، ارزش‌های مشترک، رهبری، فنون مربیگری، مهارت‌های مدیریت». از این رو مدل مربیگری به‎دست‎آمده، توانایی پیاده‌سازی در عرصه بانکداری را دارد. نتیجه‌گیری: استفاده از یافته‌های این پژوهش، می‌تواند استعدادهای کارکنان را شکوفا کند و ضعف‎های منابع انسانی را به قوت‎هایی برای سازمان تبدیل سازد. همچنین، این مسئله، توانایی جانشین‌پروری در سازمان افزایش می‎دهد و در بلندمدت بهره‌وری را در سازمان افزایش خواهد داد.

Keywords:

مربیگری , مدیران , بانکداری خصوصی