واکاوی نقش اقامتگاههای بومگردی در حوزه فرهنگ

تمایل روزافزون گردشگران به کسب تجارب اصیل فرهنگی فرصتهای بینظیری برای صنعت گردشگری و به طور خاص بومگردی به وجود آورده است. رشد بومگردی چالشهای جامعه محلی و مدیریت مقاصد را به همراه داشته است. به طوری که تامین منافع ذینفعان و کنترل اثرات فرهنگی را به ضرورتی اجتنابناپذیر بدل ساخته تا داراییها و تجلیات فرهنگی مقصدها حفظشده و توسعه یابند.این تحقیق با هدف بررسی نقش و اثرات اقامتگاههای بومگردی در حوزه فرهنگ با استفاده از رویکرد تحلیل مضمون انجام شده است. روش نمونهگیری در این پژوهش برای شناسایی و استخراج نظرات خبرگان، هدفمند گلوله برفی است. دادهها از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته و تا رسیدن به اشباع مقولهها و کسب پایایی ادامه یافت. در پایان الگوی اثرگذاری اقامتگاههای بومگردی از بعد فرهنگی استخراج شد. یافتههای تحقیق نشان داد که اثرگذاری اقامتگاههای بومگردی با آشناسازی و ترویج فرهنگ جوامع میزبان آغاز میشود و با گذار از مراحل، به توسعه پایدار فرهنگی مقصد میانجامد.اقامتگاههای بومگردی به دلیل اتخاذ رویکرد فرهنگی در هدفگذاری، برنامهریزی در تاسیس و مدیریت فعالیتهای گردشگری، از اثرات فرهنگی مثبت بر جامعه میزبان و مهمانان برخوردار هستند و اثرات منفی بومگردی را محدود و مهار میکنند. بنابراین اداره این نهاد اجتماعی-اقتصادی نیاز به شناخت عمیق فرهنگ بومی و برنامه اجرایی منسجم دارد. همچنین اقامتگاه بومگردی وجه تمایز بارزی با دیگر تاسیسات اقامتی گردشگری دارد، زیرا بر جوامع بومی و مقاصد اثرات مدیریتشدهای دارد. از این رو توسعه کمی آنها نیازمند رعایت اصول بومگردی، نظارت دقیق و جامع دولت، تشکلهای صنفی و موسسین است.

Keywords:

گردشگری فرهنگی , بومگردی , اقامتگاه بومگردی , اثرات فرهنگی , توسعه فرهنگی , توسعه پایدار