مقاله پژوهشی:طراحی الگوی آمایش امنیت عمومی جمهوری اسلامی ایران

هدف: نوشتار حاضر بهعنوان نخستین پژوهشی است که در ارتباط با طراحی مدل الگوی آمایش امنیت عمومی جمهوری اسلامی ایران به اجرا درآمده است. این پژوهش با هدف شناسایی ابعاد، مولفه­ها و شاخص­هایی طراحی گردید که بتوان توسط آنها ملاحظات امنیت عمومی را در کشور مورد مداغه قرار داده و بهعنوان راهنمایی برای ارتقای وضع موجود آمایش امنیت عمومی مورد استفاده واقع شود. همچنین الگوی طراحیشده که محصول مطالعه نظریه­های داخلی و خارجی و همچنین داده­های بهدستآمده انحصاری خود است، با مدنظر قرار دادن آمایش امنیت عمومی در کشور، راهنمایی برای پژوهشگران کمی است که درصدد سنجش آمایش امنیت عمومی ایران هستند. روش تحقیق: روش استفادهشده در این تحقیق تلفیقی[۱] است. به این معنا که برای طراحی مدل مفهومی، ضمن بهره جستن از نظریه­های داخلی و خارجی، از روش بحث گروهی متمرکز که روشی کیفی است، استفاده شده است. در گام بعد، برای آزمون مدل طراحیشده، از روش دلفی (با حجم نمونه ۳۵ نفر از صاحبنظران حوزه آمایش و امنیت عمومی) و تحلیل داده­های گردآوریشده به کمک نرمافزار SPSS استفاده به عمل آمد. یافته­ها: یافته­های تحقیق نشان داد که از میان سه بعد نهایی در الگوی بهدستآمده برای آمایش امنیت عمومی، بعد فعالیت دارای مطلوب­ترین مولفه­ها و شاخص­ها است. پس از آن، ابعاد انسان و جغرافیا به ترتیب دارای بالاترین میانگین بهدستآمده و مطلوب­ترین مولفه و شاخص بودند. نتایج: یافته­های تبیینشده در این پژوهش، بیانگر این واقعیت است که از دیدگاه صاحبنظران، در طراحی الگوی آمایش امنیت عمومی، عواملی همچون مدیریت، اقتصاد، علم و فرهنگ، جمعیت و اجتماعی شامل سرمایه اجتماعی و هویت جمعی، همگی بر سایر عوامل ازجمله عوامل سیاسی و جغرافیایی مقدم هستند. هرچند که اهمیت آنها نیز در طراحی الگوی پیش­گفته به اثبات رسید. [۱]. Mixed Method

Keywords:

الگو , آمایش , امنیت عمومی