رویکرد پویاییشناسی سیستم برای بررسی سیاستهای برنامهریزی ظرفیت در زنجیره تامین حلقه بسته سبز: مطالعه موردی صنعت باتری اسیدی

با توجه به قوانین سختگیرانه دولتی، دغدغههای محیط زیستی و افزایش آگاهی مشتریان نسبت به مسئولیت اجتماعی شرکتها، صنایع در سطح جهانی برای تولید محصولات سازگار با محیط زیست و جمعآوری محصولات خود بعد از استفاده، تحت فشار زیادی قرار گرفتهاند. مدیریت زنجیره تامین (لجستیک) معکوس، برای پاسخ به نیاز گفتهشده، محصولات را در پایان عمر بهشکلی کارا و اثربخش مدیریت میکند. در زنجیره تامین معکوس  محصولات در پایان عمر بهطور مناسب منهدم، بازیافت و یا بازتولید شوند. زنجیره تامین معکوس نسبت به جریان مستقیم محصولات در زنجیره مستقیم با عدمقطعیت و پویایی بیشتری مواجه است؛ بنابراین جلوگیری از پدیده مازاد ظرفیت و یا هزینه جریمه ناشی از دستدادن محصول دست دوم، تنها با یک برنامهریزی ظرفیت اثربخش امکانپذیر است. در این مقاله برای تحقق هدف گفتهشده از رویکرد پویاییشناسی سیستمها بهعنوان یک ابزار قدرتمند برای مطالعه سیستمی پدیدهها استفاده شده است. ابتدا یک مدل پویاییشناسی سیستم برای بررسی سیاستهای برنامهریزی ظرفیت در شبکه زنجیره تامین حلقه بسته باتری اسیدی خودرو با استفاده از دادههای صبا باتری توسعه داده شده است. در مدل توسعهدادهشده بازیافت محصولات با فرض سیاست تبادل محصول و تاثیر تصویر سبز بر عملکرد زنجیره تامین، در نظر گرفته شده است. مدل توسعهدادهشده با نرمافزار ونسیم پیادهسازی شده است و تاثیر سیاستهای مختلف شبیهسازی و تحلیل شده است. 

Keywords:

بازیافت , برنامهریزی ظرفیت , باتری اسیدی , پویاییشناسی سیستم , حلقه بسته