اثربخشی درمان یکپارچه توحیدی بر مولفه‎های اضطراب وجودی، صبر و امید در زنان افسرده

از آنجا که افسردگی جز شایع‎ترین اختلالات روانی در زنان به شمار می‎رود و مولفه‎های صبر و امیدواری نقش مهمی در تسکین این اختلال دارند، هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان یکپارچه توحیدی بر بهبود سه مولفه صبر، امید و اضطراب وجودی در زنان افسرده بود. طرح پژوهش از نوع شبه آزمایشی با پیش‎آزمون−پس‎آزمون و گروه گواه است. گروه نمونه را ۴۰ نفر از زنان مراجعه‎کننده به مرکز مشاوره دانشگاه آزاد بندرعباس تشکیل می‎دهند که براساس مقیاس افسردگی بک، افسرده تشخیص داده شدند. سپس این افراد به شیوه گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. برای گردآوری داده‎های مورد نیاز از مقیاس‎های افسردگی بک، امید، صبر و اضطراب وجودی استفاده شد. اعضای گروه آزمایش طی دوازده جلسه مشاوره فردی، تحت درمان یکپارچه توحیدی قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل آماری داده‎های حاصل از پیش‎آزمون و پس‎آزمون، تحلیل کوواریانس‎ انجام شد. نتایج تحلیل کوواریانس‎ نشان داد پس از مداخله، در متغیرهای صبر (۳۷/۳۷۶=F و ۰۰۰۱/۰=p)، امید (۹۱/۲۲=F و ۰۰۰۱/۰=p) و اضطراب وجودی (۳۷/۲۷=F و ۰۰۰۱/۰=p)، بین گروه‎های آزمایش و کنترل تفاوت معنا‎داری حاصل شده است؛ بنابراین با توجه به نتایج پژوهش می‎توان ادعا کرد که درمان یکپارچه توحیدی در بهبود مولفه‎های صبر، امید و اضطراب وجودی در زنان افسرده موثر بوده است.

Keywords:

افسردگی زنان , درمان یکپارچه توحیدی , امید , صبر , اضطراب وجودی