آثار شکل فیزیکی خوراک و تراکم پرنده در قفس بر عملکرد، کیفیت تخممرغ و الگوی تولید ‏مرغهای تخمگذار

تعداد ۳۸۴ قطعه مرغ تخمگذار سویه شیور در سن ۵۰ هفتگی انتخاب و در قالب طرح بلوک کامل تصادفی بهصورت یک آزمایش فاکتوریل ۲×۳ شامل دو عامل شکل خوراک (آردی و پلت) و تراکم (۳، ۴ و ۵ قطعه مرغ تخمگذار در هر قفس) برای مدت ۱۰ هفته استفاده شدند. صفات عملکردی مرغ بهمدت ۱۰ هفته و کیفی تخممرغ در هفته ۱۰ آزمایش اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که اثر اصلی خوراک پلت نسبت به آردی در ۵ هفته اول آزمایش سبب افزایش وزن تخممرغ (۰۵/۰P<) و در طول ۱۰ هفته موجب افزایش وزن تخممرغ و کاهش خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی مرغها شد (۰۱/۰P<). در زمینه اثر اصلی تراکم، در ۵ هفته اول با افزایش تراکم از ۳ به ۴ و ۵، مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی و در ۱۰ هفته با افزایش تراکم از ۳ به ۵، درصد تولید تخممرغ و مصرف خوراک مرغها کاهش یافت. تغییرات وزن مرغ تحت تاثیر تراکم، شکل خوراک (۰۱/۰P<) و اثر متقابل این دو عامل قرار داشت (۰۵/۰P<). اثر اصلی تراکم گله بر وزن مخصوص تخممرغ در گروه با تراکم ۳ نسبت به تراکم ۴ به طور معنی داری بیشتر بود (۰۵/۰P<). در تیمارهای با خوراک پلت و تراکم بالا میزان تخمگذاری در صبح کاهش یافت (۰۱/۰P<). نتایج نشان داد اثر افزایش تراکم مرغ در کاهش مصرف خوراک فقط در جیرههای آردی قابل مشاهده است و استفاده از شکل پلت نسبت به شکل آردی ضریب تبدیل خوراک را بهطور معنیداری کاهش داد.

Keywords:

تراکم قفس , روند تخمگذاری , شکل فیزیکی خوراک , مرغ تخمگذار