بررسی میزان فراوانی افسردگی در پرستاران بخشهای روانپزشکی و مقایسه آن با سایر بخشهای بیمارستانهای آجا

مقدمه: پرستاران ازجمله گروههای شاغلی هستند که بر طبق بسیاری مطالعهها در معرض استرسهای شغلی هستند، مطالعههایی وجود دارد که میزان شیوع افسردگی در این قشر را قابل توجه گزارش نموده است. روش کار: مطالعهی حاضر، یک تحقیق توصیفی-تحلیلی مقطعی است که در آن جامعه پژوهش، پرستاران شاغل در بیمارستانهای روانپزشکی و جنرال ارتش در سال ۱۳۹۱ بودند. میزان فراوانی افسردگی در ۱۷۳ پرستار از ۵ بخش مختلف بیمارستانی از طریق پرسشنامه استاندارد شده بک (Beck) مورد مطالعه قرار گرفت. دادههای لازم برای بررسی ارتباط متغیرهای مستقل و افسردگی از طریق مصاحبه به دست آمد. نتایج با استفاده از آزمون‏های آماری مربع کای و تحلیل واریانس یک طرفه مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج: میزان افسردگی متوسط تا شدید ۲/۲۰ درصد مشاهده گردید. مطالعهی حاضر گرچه میزان افسردگی متوسط و شدید (نمره آزمون بک بالاتر از ۱۸) را در پرستاران و بهیاران بخش روانپزشکی(۲۵%) و بخش جراحی (۲۳%) بیشتر از میزان افسردگی در پرستاران ICU(۱۸%) و دو بخش ارولوژی و گوش و حلق و بینی نشان داد اما این اختلاف از نظر آماری معنی‏دار نبود. بحث: مطالعههای کمی با تاکید بر سختی کار کادر پرستاری شاغل در بخشهای روانپزشکی موجود است اما به نظر میرسد علاوه بر توجه به خستگی روانی و فرسودگی شغلی پرستاران در بخشهای مراقبت ویژه و جراحی باید به پرستاران سایر بخشها از جمله روانپزشکی که نقش برجسته ای در ارتقا سلامت روان دارند، نیز توجه کرد.

Keywords:

Depression , Nurses , Psychiatry ward , افسردگی , پرستار , بخش روانپزشکی