پیش بینی عملکرد تحصیلی دانش آموزان بر اساس علائم نارسایی توجه/ بیش فعالی: نقش میانجی اهمال کاری تحصیلی

پژوهش حاضر با هدف پیشبینی عملکرد تحصیلی دانش آموزان بر اساس علائم نارسایی توجه/ بیش فعالی از طریق میانجیگری اهمالکاری تحصیلی صورت پذیرفت. طرح پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود که در قالب روش مدلیابی معادلات ساختاری انجام شد. جامعه آماری موردمطالعه کلیه دانش آموزان پسر دوره اول متوسطه شهر تبریز در سال تحصیلی ۹۸-۹۷ بودند. از این جامعه نمونه ای به حجم ۲۵۰ نفر با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از مقیاس درجه بندی رفتار، پرسشنامه اهمال کاری تحصیلی و معدل دانش آموزان ، استفاده شد. برای تحلیل داده ها از ماتریس همبستگی، مدل یابی معادلات ساختاری و شاخصهای نیکویی برازش در نرم افزار AMOS-۲۴ استفاده شد. نتایج حاصل از مدل یابی معادلات ساختاری نشان داد علائم نارسایی توجه/ بیش فعالی بر عملکرد تحصیلی اثر مستقیم و غیرمستقیم با میانجی گری اهمالکاری تحصیلی دارند. بر اساس نتایج به دست آمده میتوان گفت عملکرد تحصیلی دانش آموزان علاوه بر نارسایی توجه/ بیش فعالی میتواند تحت تاثیر اهمالکاری قرار گیرد و این امر مطالعه هر چه بیشتر و دقیق تر عوامل مختلف موثر بر عملکرد تحصیلی را خاطرنشان میسازد.

Keywords:

نارسایی توجه/ بیش فعالی , اهمالکاری تحصیلی , عملکرد تحصیلی