تاثیر ورزش و فعالیت بدنی بر اجتماعی شدن دانش آموزان درونگرای پایه چهارم ابتدایی

هدف پژوهش حاضر تاثیر ورزش و فعالیت بدنی بر اجتماعی شدن دانش آموزان درونگرای پایه چهارم ابتدایی شهرستان بهاباد بود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف پژوهش، از نوع تحقیقات کاربردی و از حیث ماهیت و روش تحقیق، توصیفی- پیمایشی می باشد که به شکل میدانی انجام شد. جامعه آماری مورد نظر تمام دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی شهرستان بهاباد بود که در سال تحصیلی ۱۳۹۸-۱۳۹۹ مشغول به تحصیل بودند. برای شناخت نوع شخصیت از پرسشنامه شخصیت آیزنک و آزمون رشد اجتماعی وایلند استفاده شد. همچنین روایی و پایایی پرسشنامه ها نیز توسط آزمون ضریب الفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. به منظور تحلیل دادها از دو روش آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد که نتایج نشان دهنده آن است که ورزش و فعالیت بدنی بر اجتماعی شدن دانش آموزان درون گرای پایه چهارم ابتدایی رابطه مستقیم و معنادار دارد. همچنین بین مولفه های ورزش و فعالیت بدنی بر اجتماعی شدن دانش آموزان درون گرای پایه چهارم ابتدایی رابطه معناداری وجود دارد.

Keywords:

ورزش , فعالیت بدنی , اجتماعی شدن , درونگرا