بررسی و مطالعه سازش یافتگی و مهارت بین فردی مبتنی بر رویکرد خطبه پرهیزکاران نهج البلاغه

پژوهش حاضربا هدف تبیین مفاهیم سازش یافتگی در مهارت بین فردی در سبک زندگی علوی انجام شده است. در این تحقیق باروش تحلیل محتوایی متن، محتوای خطبه پرهیزکاران مورد بررسی و درونمایه خطبه با هدف یافتن مرکزیتی محوری از دیدگاه صاحب نظران تفسیر خطبه پرهیزکاران مورد بررسی ومقایسه قرار گرفت از مقایسه مفاهیم مقوله هایی به دست آمد. مطابق با یافته ها، مدل تدوین شده شامل عفو وچشم پوشی، ادب اجتماعی، وقار وصبر، شکر، انصاف وعدالت، سکوت، شادی، ایثار و از خود گذشتگی، دوستی وسازش یافتگی در روابط بین فردی است. این صفات مولفههای اساسی یک زندگی مطلوب می باشند. مولفه های به دست آمده ازخطبه پرهیزکاران نهج البلاغه در جهت شناخت وتعیین مفهوم سازش یافتگی بین فردی می باشد. در این مقاله سعی بر این است که به بعد زندگی مسالمت آمیز توام صلح وسازش انسان الهی پرداخته شود که حضرت علی (علیه السلام) آن را به تصویر کشیده است بنابراین پیشنهاد می شود جهت ارتقا سطح سازش یافتگی در روابط بین فردی، مهارت عفو، ادب، وقار، شکر، انصاف، سکوت، شادی و ایثار و دوستی آموزش داده شود.

Keywords:

سازش یافتگی , پرهیزکاران , مهارت بین فردی , سازش