ارتباط سیستم های مغزی رفتاری و تنظیم هیجان با توانایی به تاخیر انداختن پاداش در دانش آموزان مدارس تیزهوشان تهران

پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط سیستم های مغزی رفتاری و تنظیم هیجان با توانایی به تاخیر انداختن پاداش در دانش آموزان مدارس تیزهوشان تهران انجام شد. در پژوهش توصیفی از نوع همبستگی حاضر،از بین جامعه آماری کلیه دانش آموزان مدارس تیزهوشان شهر تهران در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ تعداد ۳۳۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و مورد ارزیابی قرار گرفتند. از پرسشنامه های آزمون عملکرد تحصیلی در تاج و پرسشنامه توانایی به تاخیر انداختن پاداش برای ارزیابی آزمودنی ها استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها ی آماری از روش توصیفی و استنباطی توسط نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۲ استفاده شد. نتایج نشان داد که توانایی به تاخیر انداختن پاداش ارتباط مثبتی با عملکرد تحصیلی دانش آموزان دارد، نتایج رگرسیون نیز نشان داد که توانایی به تاخیر انداختن پاداش توانایی معناداری برای پیش بینی عملکرد تحصیلی دانش آموزان را دارا می باشد. پیشنهاد می شود از نتایج پژوهش حاضر در برنامه های آموزشی دانش آموزان در جهت افزایش عملکرد تحصیلی آنان استفاده شود.

Keywords:

تنظیم هیجان , توانایی به تاخیر انداختن پاداش , تیزهوشان , دانش آموزان , سیستم های مغزی رفتاری