ارزیابی خطر برخورد لرزه ای سازه های شهر تهران

تجربه بدست آمده از زلزله های گذشته نشان میدهد که پدیده برخورد لرزه ای به دلیل تفاوت در خصوصیات دینامیکی سازه های مجاور و عدم رعایت فاصله مناسب در مناطق شهری نقش مهمی در خرابیها ایفا کرده است از سال 1369 ویرایش اول 2800 ایران به فاصله گذاری ساختمان ها برای جلوگیری از ضربه زدن آنها به یکدیگر توجه کرده و ضوابطی را معرفی نمودها ست این روال در ویرایش های بعدی آیین نامه نیز بدون تغییر اساسی حفظ شده است و در بسیاری از موارد ساختمان ها بدون در نظر گرفتن فاصله مناسب از یکدیگر احداث شده است که تعریف شاخصی برای تعیین پتانسیل خرابی ساختمان های موجود در اثر ضربات لرزه ای به منظور جلوگیری از این آسیب ها امری ضروری می باشد بدین منظور در این پژوهش با توجه به پارامترهای موثر در نحوه خرابی ساختمانها شاخص خرابی در اثر برخورد لرزه ای تعریف گشته و در نهایت تعدادی از ساختمانهای خیابان کریم خان زند به عنوان نماینده ساختمانهای شهر تهران انتخاب و براساس این شاخص مورد ارزیابی قرارگرفت.

Keywords:

ضربه - شهر تهران , تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی , ساختمانهای مجاور