تاثیر روشهای مختلف تغذیه در روزهای اول دوره پرورش بر صفات تولیدی و متابولیتهای خونی جوجههای گوشتی

تاثیر روشهای مختلف تغذیه در سه روز اول دوره پرورش بر صفات تولیدی و سیستم ایمنی جوجههای گوشتی در قالب طرح کاملا تصادفی با هشت تیمار، چهار تکرار و ۱۵ قطعه جوجه یکروزه راس ۳۰۸ در هرتکرار به مدت ۴۹ روز بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل ۱) آب معمولی و جیرهآغازین ۲) آب معمولی و پودر ذرت در ۴۸ ساعت ۳) آب حاوی پنج درصد شکر و پودرذرت در ۴۸ ساعت ۴) آب حاوی پنج درصد شکر و پودر ذرت در ۷۲ ساعت ۵) آب حاوی پنج درصد شکر و جیرهآغازین در ۴۸ ساعت ۶) آب حاوی پنج درصد شکر و جیرهآغازین در ۷۲ ساعت ۷) آب حاوی گلوکوپلاس و پودر ذرت در ۴۸ ساعت ۸) آب حاوی گلوکوپلاس و جیرهآغازین در ۴۸ساعت بودند. افزایش وزن روزانه و وزن زنده ۴۲ روزگی در پرندگانی که با تیمارهای یک وهشت تغذیه شدند از سایر تیمارها (بهجز تیمار شش) بیشتر بود(p <۰/۰۵). بالاترین مصرف خوراک روزانه مربوط به تیمار یک بود که با سایر تیمار ها (به جز شش و هشت) اختلاف معنی داری داشت(p <۰/۰۵). درصد تلفات بین تیمارهای مختلف در ۴۲ و ۴۹ روزگی تفاوت نداشت. شاخص کارایی تولید در ۴۲ روزگی در جوجه های که با آب حاوی گلوکوپلاس و جیره آغازین در ۴۸ ساعت دریافت کردند بالاتر از سایر تیمارها (به جز یک و ۵) بود(p <۰/۰۵). تینارهای آزمایشی اثری بر وزن نسبی اندام های داخلی و قسمت های مختلف لاشه و هم چنین بر گلبول های سفید خون نداشتند. با توجه به نتایج حاصل و ملاحظات اقتصادی تغذیه اولیه با جیره آغازین و آب معمولی در مزارع برورش جوجه گوشتی قابل توصیه است.

Keywords:

تغذیه اولیه , جوجهگوشتی , خصوصیات لاشه , سیستم ایمنی , عملکرد رشد