تاثیر نور، غلظت ساکارز و موقعیت فلس جفتی بر ریزازدیادی گیاه آماریلیس (Hippeastrum×johnsonii)
Publish place: IRANIAN JOURNAL OF HORTICALTURAL SCIENCE، Vol: 51، Issue: 4
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 381
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHS-51-4_005
تاریخ نمایه سازی: 14 اردیبهشت 1400
Abstract:
آماریلیس یکی از گیاهان سوخدار زینتی است که تکثیر آن بهصورت تجاری به کندی صورت میگیرد. کاربرد تکنیکهای کشت بافت میتواند راهکاری مناسب جهت افزایش ضریب تکثیر این گیاه زینتی باشد. این پژوهش در قالب دو آزمایش جداگانه انجام شد. در آزمایش اول اثر شرایط نوری و موقعیت فلس جفتی در سوخ مادری بر میزان باززایی فلسهای جفتی آماریلیس مورد ارزیابی قرار گرفت. در آزمایش دوم اثر غلظتهای مختلف ساکارز (۳۰، ۶۰ و ۹۰ گرم در لیتر) و اثر موقعیت فلس جفتی در سوخ مادری بررسی شد. از محیطکشت MS حاوی ۵/۰ میلیگرم در لیتر تنظیمکننده رشد BA به همراه ۱/۰ میلیگرم در لیتر تنظیمکننده رشد NAA استفاده شد. آزمایشها بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاتصادفی با پنج تکرار انجام شد. نتایج نشان داد در شرایط ۱۶ ساعت روشنایی در مقایسه با شرایط تاریکی، تعداد سوخک بیشتری تولید گردید. همچنین از لحاظ قطر سوخک باززاییشده، شرایط روشنایی نسبت به شرایط تاریکی برتری داشت. یافتههای پژوهش حاضر برتری فلسهای جفتی لایههای خارجی سوخ را در مقایسه با لایههای داخلی نشان داد. سوخکهای باززاشده از فلسهای جفتی گروه یک قطورتر بودند و وزن خشک بیشتری را به خود اختصاص دادند. کاربرد ساکارز با غلظت ۶۰ گرم در لیتر، منجر به تولید سوخکهایی با بیشترین میزان وزن خشک گردید. با افزایش غلظت ساکارز از ۶۰ به ۹۰ گرم در لیتر، قطر سوخک باززاشده به طور معنی داری کاهش یافت. به طورکلی کاربرد محیطکشت حاوی ۶۰ گرم در لیتر ساکارز، فلسهای جفتی گروه یک و شرایط ۱۶ ساعت روشنایی جهت افزایش ضریب تکثیر آماریلیس توصیه میگردد.
Keywords:
Authors
سیده مهدیه خرازی
استادیار، گروه بیوتکنولوژی گیاهان زینتی جهاد دانشگاهی خراسان رضوی، مشهد، ایران
علی تهرانی فر
استاد، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
احمد شریفی
استادیار، گروه بیوتکنولوژی گیاهان زینتی جهاد دانشگاهی خراسان رضوی، مشهد، ایران
عبدالرضا باقری
استاد، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :