اثربخشی آموزش خود- دلسوزی شناختی بر بهزیستی تحصیلی دانش آموزان پایه نهم

مقدمه: در دنیای امروز، مطالعه عوامل موثر بر پیشرفت تحصیلی از جمله دغدغه های اصلی و یکی از شاخص های مهم در ارزیابی آموزش و پرورش است و تمام کوشش های این نظام، در واقع برای جامعه عمل پوشاندن به این امر است. لذا هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش خود- دلسوزی شناختی بر بهزیستی تحصیلی دانش آموزان پسر پایه نهم بود. روش کار: جامعه آماری این مطالعه، شامل تمامی دانش آموزان پایه نهم شهر یزد در سال تحصیلی ۱۳۹۸-۱۳۹۷ بوده است. ابزار های مورد استفاده پرسشنامه بهزیستی تحصیلی تومینین- سوینی و همکاران (۲۰۱۲) و بسته آموزشی گیلبرت (۲۰۰۹) و نمونه گیری به صورت روش تصادفی خوشه ای مرحله ای بود. به این صورت که ابتدا ناحیه ۲ آموزش و پرورش شهر یزد تعیین و از بین مدارس متوسطه اول آن یک مدرسه انتخاب شد، سپس یک پایه (نهم) به عنوان نمونه انتخاب و دانش آموزان به صورت تصادفی به دو گروه آزمون (دریافت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای آموزش) و شاهد جایگزین شدند. داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: تحلیل دادهها نشان داد که آموزش خود- دلسوزی شناختی بر کاهش فرسودگی تحصیلی و افزایش درگیری در تکالیف مدرسه، ارزش مدرسه و رضایت تحصیلی تاثیر معناداری دارد (P<۰.۰۰۱ و F=۲۰/۱۰). نتیجه گیری: بنابراین آموزش خود- دلسوزی شناختی بر افزایش بهزیستی تحصیلی دانش آموزان تاثیر دارد.  

اثربخشی آموزش خود- دلسوزی شناختی بر بهزیستی تحصیلی دانش آموزان پایه نهم Keywords:

بهزیستی تحصیلی , خود- دلسوزی شناختی , دانش آموزان