نقش بانوان شهری در گسترش کشت حبوبات دیم و توسعه روستایی

کشاورزی یکی از فعالیت های مهم اقتصادی و محور اصلی توسعه روستایی است، چرا که با امنیت غذایی و امنیت ملی مرتبط است. موفقیت در این عرصه نیز مانند سایر فعالیت ها به بازار مناسب و وجود تقاضا برای تولیدات آن نیاز دارد. در حال حاضر تقاضا برای بعضی از محصولات بیش از حد و برای برخی دیگر که با اقلیم خشک ایران سازگارند و ارزش غذایی بالایی نیز دارند بسیار ناچیز است. از طرفی عدم تعادل مصرف در مواد غذایی مشکلات قابل توجهی در زمینه سلامت هموطنان و توسعه بخش کشاورزی ایجاد کرده است. آشنایی مردم کشورمان با شرایط اقلیمی خشک و اصلاح فرهنگ غذایی آنان در راستای تامین امنیت غذایی و از راهکارهای مقابله با بحران خشکسالی در سالهای آینده می باشد. برای اصلاح فرهنگ غذایی کلیه بانوان ایران که برترین معلمان در عرصه آموزش هستند، نقش بسیار مهمی بازی می کنند. وقتی بحث نقش بانوان در توسعه روستایی مطرح می شود اذهان به سمت بانوان روستایی متمایل می شود، در حالی که بانوان شهری هم با اصلاح فرهنگ غذایی به نفع محصولات کشاورزی سازگار با اقلیم خشک کشورمان می توانند نقش بسیار موثری در توسعهروستایی داشته باشند. برخی از محصولات غذایی دیم مانند نخود و عدس ارزش غذایی بالاتری نسبت به نان و برنج دارند. ایجاد و توسعه بازار داخلی برای این محصولات موجب افزایش درآمد کشاورزان و در نتیجه توسعه روستایی می گردد. با مقایسه قیمت نخود و عدس با گوشت و برنج و با دانستن اینکه این محصولات ارزش غذایی و دارویی بالا و پروتیئنی در حد گوشت دارند و فاقد مضرات مصرف گوشت هستند، متوجه می شویم که سهم این محصولات در سفره ما بسیار اندک می باشد. از طرفی قیمت نخود و عدس کمتر از ارزش واقعی آن ها (در مقایسه با گوشت) است و این امر موجب می شود تا کشاورزان دیم کار تمایل چندانی به تولید این محصولات نداشته باشند.

Keywords:

ارزش غذایی , افزایش تولید , تغییر الگوی تعذیه , توسعه روستایی , حبوبات دیم