نقش اسکان غیر رسمی در شکل گیری جرایم شهری در کلان شهر تهران با GIS؛ مورد پژوهی: منطقه ۱۹

جهان به سرعت در حال گسترش زندگی شهری است. سرعت رشد شهرنشینی در کشورهای در حال توسعه بیشتر ازکشورهای توسعه یافته است. در ایران نیز شهرنشینی با روندی سریع و شتابان همراه بوده و این رشد شتابان، مسائل ومعضلات بسیاری برای شهرهای ایران به دنبال داشته است. در این میان، سکونتگاه های غیر رسمی به عنوان آئینه تمامنمای مسائل شهری، جایگاه و اهمیت خاصی در تحقیقات برنامه ریزی شهری و البته جرم شناسی دارد. براساس یافتههای این مطالعه بخش عمده اسکان غیررسمی منطقه ۱۹ تهران ناشی از مهاجرت های روستا شهری است. حاشیه نشیناناز شهر و محله زندگی خود رضایت بالایی ندارند و از احساس تعلق شهروندی پایینی برخوردار هستند. بهبود زیرساختهای فیزیکی محله و اشتغال مهم ترین اولویت آنان برای بهبود وضعیت شان محسوب می گردد. کنش های فردی و اجتماعیساکنین با این مکان ها و سطوح خدماتی ارائه شده در آنها، عامل بروز بسیاری از نابسامانی های اجتماعی و بعضا جرایمشهری می گردد. فضاهای سکونتگاهای غیررسمی با عدم رفاه شهروندی همراه با سایر ویژگی های اجتماعی- اقتصادیساکنین آن، عامل بروز تخلفات در بستر شهری و ایجاد محلات جرم خیز می شود که عدم ایجاد امنیت و آسایش با توسعهپایدار شهری که هدف برنامه ریزی شهری می باشد در تضاد است. مقاله حاضر به بررسی نقش سکونتگاه های غیر رسمیدر بروز جرایم شهری با استفاده از سیستم اطلاعات جفرافیایی GIS در سطح محلات در منطقه ۱۹ تهران می پردازد.

Keywords:

توسعه پایدار , سکونتگاه غیررسمی , رفاه شهروندی , جرایم شهری , سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS