بررسی ساختار پاردایم مکان در هنر ایران پس ازاسلام با نگاهی به نقاشی ایرانی
Publish place: Quarterly journal of Iranian association for Culture Studies & Communication، Vol: 14، Issue: 52
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 161
This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JCSC-14-52_003
تاریخ نمایه سازی: 14 اردیبهشت 1400
Abstract:
علیرغم طولانی بودن تاریخ ایران شاهد نوعی پیوستگی و عدم انفصال در دستاوردهای فرهنگی آن هستیم.در مورد هنر میتوان چنین فرض کرد که در پسزمینه تحولات ، پاردایمهای فراگیر و مستمری وجود دارند که تشکیل دهنده چارچوب اصلی اندیشه هنرمندان بوده، و مانع انقطاع میان دورهها هستند. از مهمترین الگوها دریافت مکان است. مکان و زمان که ساختار هنر ایران را تحت تاثیر قرارمیدهند، خود بین دو محور هویت و فرهنگ شکل گرفتهاند. این مقاله بر آن است تا با پاسخ به این پرسشها که پاردایم مکان چیست و از چه ساختاری برخوردار است، به هدف پژوهش که تبیین چگونگی بروز و تاثیر آن در هنرنقاشی بپردازد. نتیجه این پژوهش تحلیلی، توصیفی، با بررسی اسناد مربوط و نمونه های دردست و اطلعات کتابخانهای روشن میکند که ساختار پارادایم مکان از باورهای عامه، فلسفی، دینی، اساطیری شکل گرفته و نقاشی ایرانی ، متضمن سه دوره اصلی غیرمادی، اساطیری و مادی است.
Keywords:
Authors
زهرا موسوی خامنه
صنایع دستی، دانشکده هنر دانشگاه الزهرا
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :