اثر نویز بر شناسایی سازهای تیرها به روش خروجی-تنها

شناسایی سازهای از روشهای خروجی-تنها با استفاده از دادههای خروجی سازه انجام میشود. این دادهها معمولا شامل پاسخ سازه به همراه مقداری نویز است. موفقیت روشهای خروجی-تنها در تعیین پارامترهای ارتعاشی یک سازه، به نسبت سیگنال به نویز دادههای خروجی وابسته است. در این مقاله پارامترهای ارتعاشی (فرکانسهای طبیعی و شکلهای مودی) یک تیر یک سر گیردار با استفاده از دادههای خروجیای که نسبتهای سیگنال به نویز مختلفی دارند، بدست آمده است. پارامترهای ارتعاشی این تیر با استفاده از روش آنالیز مودال تعیین شده و به عنوان مشخصات ارتعاشی مبنای آن تیر در نظر گرفته شد. ورودی مناسبی به این تیر اعمال شده و سیگنال شتاب نقاط مختلف آن بدست آمد. برای ایجاد دادههای نویزی، نویزهایی با توانهای مختلف نسبت به توان سیگنالها تولید شده و به آنها اضافه گردید. پارامترهای ارتعاشی این تیر به کمک دو روش خروجی-تنهای جستار قله و شناسایی زیرفضای تصادفی شناسایی شدند. پارامترهای ارتعاشی شناسایی شده با استفاده از این دادههای آلوده به نویز با نسبتهای سیگنال به نویز بزرگتر یا مساوی ۲۵، مطابقت خوبی با مشخصات ارتعاشی مبنای تیر یک سر گیردار دارند. در محدوده نسبت سیگنال به نویز ۰.۲۵ تا ۲۵ پارامترهای ارتعاشی مربوط به مود اول این تیر قابل شناسایی نبودند، ولی پارامترهای ارتعاشی مربوط به مودهای بالاتر شناسایی شدند.

Keywords:

شناسایی سازهای , روش خروجی تنها , تیر یکسر گیردار , نسبت سیگنال به نویز , جستار قله , شناسایی زیرفضای تصادفی