بررسی تاثیر گام فنر بر عملکرد بتن حاوی فنر فولادی کمکربن بازیافتی

یکی از مهمترین پارامترهای تعیینکننده در مقاومت فنر و مقاومت بتن حاوی فنر، طول گام آن میباشد. بنابراین در این مقاله با افزودن فنرهای فولادی کمکربن از جنس گالوانیزه با قطر، تعداد گام و درصدهای اختلاط مختلف به بتن خودتراکم، سعی در بهبود خواص مکانیکی آن شده است. بدین منظور فنرهایی با قطر ۸، ۱۲ و ۱۶ میلیمتر و با ضخامت ۸/۰ میلی متر، با تعداد گامهای دو، چهار و شش در درصدهای حجمی ۲/۰ و ۴/۰ به بتن خودتراکم افزوده شده و آزمایشات مقاومت فشاری (نمونه استوانهای به ابعاد ۱۰*۲۰ سانتیمتر)، کششی (نمونه استوانهای به ابعاد ۱۰*۲۰ سانتیمتر) و خمشی (تیر منشوری به ابعاد ۱۰*۱۰*۵۰ سانتیمتر) بر روی آنها انجام شد. نتایج حاکی از آن است که استفاده از فنر با قطر ۱۲ میلیمتر مقاومت فشاری، کششی و خمشی بتن خودتراکم را به ترتیب تا ۲۹، ۵۲ و ۳۶ درصد افزایش داده اما استفاده از فنر با قطر ۱۶ میلی متر نهتنها خصوصیات مکانیکی بتن خودتراکم را افزایش نداده بلکه کاهش نیز میدهد. بعلت سختی بالا و قرار داشتن قطر فنر ۸ میلی متر در محدوده مابین سایز سنگدانه ها، استفاده از آن در جهت بهبود خواص مکانیکی بتن خودتراکم نیازمند تحقیقات و شناخت بیشتر می باشد. همچنین نقش اصلی در تعیین مقاومت بتن حاوی فنر را قطر فنرها ایفا کرده و تعداد گام فنر الزاما نمیتواند ملاک تعیین افزایش یا کاهش مقاومت بتن باشد. بعنوان جمعبندی کلی می توان بیان نمود که استفاده از فنرهای با تعداد شش گام، عملکرد مناسبی ندارند اما استفاده از فنرهای با دو و چهار گام با توجه به درصد استفاده و همچنین قطر فنر مورد استفاده، می توانند مقاومت فشاری، کششی و خمشی را افزایش دهند.

Keywords:

بتن خودتراکم , فنر فولادی کمکربن بازیافتی , خصوصیات مکانیکی , گالوانیزه , گام