نقد تطبیقی مفهوم خشیت در آیه ۸۰ سوره کهف براساس ترجمه های فارسی و انگلیسی و آثار فقهی آن

ترجمه قرآن به زبانهای مختلف برای فهم معارف آن،مشروط به رعایت آداب ترجمه، لازم و مجاز است. برایارائه ترجمه دقیق، آشنایی با دانشهای کلام، فقه، علومقرآنی، تفسیر و ادبیات عرب و علوم ادبی و اسلامی دیگریضروری است. ازآنجاکه بین ترجمه قرآن و احکام فقهیرابطه تنگاتنگ و متقابل وجود دارد، بایستی مترجم درگزینش الفاظ و یافتن واژگان و ترکیبات زبان مقصد، دقتداشته باشد و به بار مفهومی الفاظ توجه نماید تا بتواندهرچه بهتر مراد آیات را همانگونه که مقصود خداوندبوده است، منعکس کند. اشتراک لفظی یکی از شایعتریناسباب اجمال است. مترجم بایستی در معادلسازیواژگان مشترک لفظی با توجه به قرائن متصل، سیاق وقرائن لفظی برونبافت آیات، از بین چندمعنای مشترکدر لفظ، معنای صحیح را برگزیند. یکی از واژگان مشترکاست که متبادر کننده دو معنای متضاد » خشیت « لفظیشک و یقین است. در صورت انتخاب واژگانی در ازا واژهخشیت که تداعیگر معنای شک هستند، شائبههاییمانند عقاب پیش از ارتکاب جرم که عقلا و شرعا قبیحاست ایجاد میشود. این پژوهش با بررسی و نقد ۵۳ترجمه فارسی و ۱۰ ترجمه انگلیسی قرآن از آیه ۸۰ سورهکهف که درباره تاویل قتل نوجوانی به دست حضرتخضر)ع( است، ضمن ذکر دیدگاه مفسران، نشان دادهاست که کدامیک از معانی خشیت در این آیه، صحیحاست و اینکه اکثر مترجمان در ترجمه این واژه، دقت لازمرا نداشتهاند.