رابطه منبع کنترل و انگیزه تحصیلی با پرخاشگری در دانش آموزان ابتدایی شهرستان بروجرد

هدف این تحقیق مطالعه رابطه بین منبع کنترل وانگیزه تحصیلی با پرخاشگری در دانش آموزان ابتدایی شهرستانبروجرد بود. پژوهش همبستگی از نوع پیش بین و از نظر هدف کاربردی می باشد. جامعه آماری را کلیه دانشآموزان ابتدایی شهرستان بروجرد در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۳۹۸ تشکیل دادند که تعداد ۳۷۷ نفر (۱۹۱ پسر و ۱۸۶دختر) با روش تصادفی طبقه ای، به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. جهت جمع آوری دادها از مقیاس منبع کنترلراتر (راتر، ۱۹۶۶)، مقیاس انگیزه تحصیلی والرند و همکاران (۱۹۸۵) و پرخاشگری باس و پری استفاده شد. تحلیلداده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره به روش گام به گام انجام شد. داده ها بااستفاده از روش های آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. برای تحلیل داده ها از رگرسیون چندمتغیره استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که بین منبع کنترل و انگیزه تحصیلی با پرخاشگری دانش آموزانرابطه منفی و معکوس وجود دارد بنابراین هرچقدر استفاده از منبع کنترل درونی و بیرونی وانگیزه تحصیلی دانشاموزان بیشتر باشد پرخاشگری آنان کمتر و هر چقدر منبع کنترل (درونی و بیرونی) وانگیزه تحصیلی دانش آموزانکمتر، پرخاشگری آنان بیشتر می شود. درواقع یافته های این پژوهش می تواند در ارائه برنامه و مدل هایی برایپیشگیری و کاهش پرخاشگری در بین دانش آموزان کمک کننده باشد.

Keywords:

منبع کنترل , انگیزه تحصیلی , پرخاشگری