رابطه سبک فرزندپروری ادراک شده با سازگاری تحصیلی: نقش میانجی گری طرحواره محرومیت هیجانی و معیارهای سرسختانه

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سبکهای فرزندپروری ادراک شده با سازگاری تحصیلی با میانجی گری طرحواره محرومیت هیجانی و طرحواره معیارهای سرسختانه انجام شد. پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی و به طور دقیق تر از نوع تحلیل مسیر بود. جامعه آماری پژوهش، کلیه دانشجویان دختر و پسر ترم دو و بالاتر دانشگاه شهید چمران اهواز در سال تحصیلی ۱۳۹۵-۹۶ بود که از بین آنها تعداد ۲۵۰ نفر به روش نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه سبکهای فرزندپروری بامریند (۱۹۹۱)، پرسشنامه طرحواره محرومیت هیجانی و معیارهای سرسختانه یانگ (۲۰۰۵) و پرسشنامه سازگاری در دانشگاه بیکر و سریک (۱۹۸۴) بود. نتایج نشان داد که رابطه شیوه فرزندپروری اقتدارگرایانه با سازگاری تحصیلی، از طریق طرحواره های محرومیت هیجانی و معیارهای سرسختانه میانجیگری شد و ضرایب مسیر برای اثر غیرمستقیم معنی دار آماری لازم را بدست آورد .(p>۰/۰۵) بر اساس یافته ها میتوان نتیجه گرفت که روابط والدین و فرزندان هنگامیکه با گرمی، استدلال، انعطاف پذیری و گفت و شنود کلامی همراه است، میتواند از طریق طرحواره های با ناکارآمدی کمتر، بر سازگاری تحصیلی اثر بگذارد.

Keywords:

سبکهای فرزندپروری , سازگاری تحصیلی , طرحواره محرومیت هیجانی , طرحواره معیارهای سرسختانه.