اثربخشی آموزش تربیت جنسی بر ناگویی هیجانی پسران بررسی اثربخشی ۱۲ تا ۱۶ ساله شهر تهران

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش تربیت جنسی بر ناگویی هیجانی پسران بررسی اثربخشی ۱۲ تا ۱۶ ساله شهر تهران انجام شد. روش پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی است با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و گمارش تصادفی بود. جامعه آماری پژوهش عبارت است از همه ی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول شهر تهران سال تحصیلی۱۳۹۸ -۹۹ بود. نمونه پژوهش عبارت است از ۳۰ نفر از پسر مقطع متوسطه اول شهر تهران که به شیوه در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر کدام ۱۵ نفر) قرار گرفت.در این مرحله پرسشنامه ناگویی هیجانی تورنتو به عنوان پیش آزمون بر روی آزمودنی ها اجرا شد سپس گروه آزمایشی؛ ۸ جلسه مداخله آموزشی تربیت جنسی را به طور گروهی دریافت کردند .بعد از اتمام جلسات درمانی مجددا ابزار پژوهش به عنوان پس آزمون بر روی آزمودنی ها اجرا شد. داده ها توسط نرم افزار spss-۲۱ و توسط آزمون تحلیل کوواریانس مورد بررسی قرار گرفتند .نتایج به دست آمده با استفاده از شاخص آماری تحلیل کوواریانس نشان داد آموزش تربیت جنسی بر ناگویی هیجانی پسران در سطح p>۰/۰۱ معنادار بوده است.

Keywords:

تربیت جنسی , ناگویی هیجانی , تورنتو , نوجوان