آسیب های اجتماعی دوران کودکی ونوجوانی وراه های پیشگیری از این آسیب ها

دوره نوجوانی یعنی عبور شخص از مرحله کودکی به بزرگسالی که طیف سنی ۲۰ – ۱۱ سال را در برمی گیرد ،دوره ای است که توام با تنش وتوفان می باشد. این دوره را به دلیل شور و هیجان فراوان نوجوان دوره مهمی از زندگی او میدانند . دوران نوجوانی یکی از حساس ترین مراحل زندگی در رشد و تکامل جسمی، روانی و اجتماعی فرد می باشد ،تغییرات عظیم فیزیولوژیکی، روانی، اجتماعی به منزله بحران در زندگی یک نوجوان است که طی آن، فرد از مرحله وابستگی به والدین عبور می کند و به استقلال فردی میرسد. امروزه آسیب های اجتماعی به عنوان یک تهدید جدی سلامت کودکان و نوجوانان را ، با خطرجدی مواجه ساخته است. رشد شهرنشینی، پیدایش جامعه توده وار یا گسترده، برخورد و تضاد میان هنجارها، از هم پاشیدگی روابط متقابل بین افراد، تاثیر گروه همسال و... توجه به آسیب های اجتماعی را امری اجتناب ناپذیر ساخته است. اگرچه آسیب های اجتماعی می تواند بسیار گسترده باشد لیکن میتوان مسائلی از قبیل اعتیاد، فرار از خانه، خشونت، انزوای اجتماعی، ناهنجاری های رفتاری، سرقت و کودک آزاری را از جمله نتایج آسیب های اجتماعی عصر حاضر تلقی کرد. در این پژوهش سعی شده است با استفاده از مطالعات کتابخانه ای آسیب های این دوران را شناسایی و برای پیشگیری راه حل هایی مطرح گردد .

Keywords:

آسیب های اجتماعی , کودکی ونوجوانی , پیشگیری