پیشبینی اخلاق کاری کارمندان بر اساس ویژگیهای شخصیتی

هدف از پژوهش حاضر پیشبینی اخلاقکاری کارمندان بر اساس ویژگیهای شخصیتی در بین کارکنان اداره کل بهزیستی استان فارس بود. روششناسی: جامعه آماری در این پژوهش شامل تمامی کارکنان اداره کل بهزیستی استان فارس در سال ۱۳۹۹ به تعداد ۲۱۰ نفر بود. با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده ۱۳۲ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها پرسشنامه ویژگیهای شخصیتی و اخلاق کاری مورد استفاده قرار گرفت. روایی پرسشنامه ها با استفاده از روایی محتوایی و پایایی به وسیله آلفای کرونباخ بررسی و مورد تایید قرار گرفت. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی( میانگین و....) و آماراستنباطی ( آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره به روش همزمان) استفاده شد. یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد که، بین عوامل شخصیتی و اخلاقکاری کارکنان رابطه وجود دارد، بطوریکه در بین ویژگیهای شخصیتی (روان نژندی، بصورت منفی و برونگرایی، توافقگرایی، انعطاف پذیری و مسئولیت پذیری بصورت مثبت توانسته است با اخلاق کاری کارکنان رابطه معنادار برقرار نمایند. عوامل شخصیتی بر حسب مولفه های(روان نژندی بصورت منفی و برون گرایی، توافق گرایی و مسئولیت پذیری بصورت مثبت قادر گردیدند، پیشبینی کننده متغیر اخلاق کاری کارکنان باشند. نتیجه گیری: با افزایش نمرات رواننژندی، اخلاقکاری کارکنان کاهش می یابد و با افزایش نمرات برونگرایی، توافق گرایی، انعطاف پذیری، مسئولیت پذیری اخلاقکاری کارکنان افزایش پیدا کرده است.

Keywords:

ویژگیهای شخصیتی , اخلاق کاری , کارمندان