فرایند برنامهای پالایش، پیرایش و پیدایش در تحول علوم انسانی

تحول و تکامل همواره در نسبت یک مبدا و مقصد معنا مییابد؛ یعنی باید از جایی شروع کرد و به جایی رسید و در سراسر این فرایند مراحل پیشین باید پشتوانه مراحل پسین قرار گیرند. این بدین معناست که تولید علم دینی را باید «فرایندی» دید و همواره آن را با تکیه بر تراث پیشین علوم اسلامی به جلو برد؛ ازاینرو، در این مقاله، نویسندگان با توجه به تجربههای خود در این حوزه فرایندی چهارمرحلهای را برای تحقق تحول در علوم انسانی مطرح کردهاند که بهزعم آنها میتواند مسیری روشن و کارآمد بهحساب آید. این فرایند از شناخت نظاممند و مبنادار ادبیات علمی موجود آغاز میشود و در ابتدا با تغییر ظاهری در چهره علم و پالایش آن از موارد قطعی مخالفت با دین، بهصورت کوتاهمدت در حل مسائل جامعه مورد بهرهبرداری قرار میگیرد. در مرحله بعد، ضمن طبقهبندی علوم و توجه به نظام نظریهها، شرایط را برای نقد جامع نظریههای غربی بهصورت نظاممند و موثر فراهم میکند و بهصورت بخشی به تولید نظریههای جدید اسلامی میپردازد. در مرحله نهایی هم بهصورت بنیادین، فراگیر و منسجم موضوع پیدایش علوم را مطرح میکند. نوشتار پیش رو، با روش توصیفیاکتشافی صورت گرفته و ازنظر هدف کاربردی است.

Keywords:

Filtration , Modification , Creation , Evolution , Humanities , Islamization. , پالایش , پیرایش , پیدایش , تحول , علوم انسانی , اسلامیسازی.