تاملی بر معیارها و مرجع تشخیص باغ در رویه دیوان عدالت اداری

عموما آرا دیوان در ارتباط با عنوان مالکانه «باغ»، حول محور شناسایی مرجع صالح برای تشخیص آن صادر شده است. در این خصوص، با تصویب «قانون اصلاح لایحه قانونی حفظ و گسترش فضای سبز در شهرها» در سال ۱۳۸۸ و تشکیل «کمیسیون ماده ۷»، رویه ناصواب دیوان در شناسایی «کمیسیون ماده ۱۲ قانون زمین شهری» به عنوان مرجع صالح برای تشخیص باغ اصلاح گردید. در مقابل و به دلیل برداشتهای نادرست از قوانین حاکم، یکی از مسائلی که در نگاه قضات دیوان مغفول واقع شده است، توجه به ویژگیها و ماهیت «باغ» بوده است. در متن حاضر، به بررسی رویههای متفاوت و گاه متهافت دیوان در خصوص مسائل فوق اشاره شده است. همچنین، ماهیت «کمیسیون ماده ۷» و تصمیمات آن بهمنظور شناسایی نهاد ناظر بر آنها و نیز، مرجع تصمیمگیرنده در خصوص تغییر کاربری باغات، موضوعات دیگری هستند که در کنار شناسایی مرجع صالح به تشخیص باغات، دغدغه اصلی مقاله حاضر را شکل دادهاند.

Keywords:

باغ , دیوان عدالت اداری , تغییر کاربری , کمیسیون ماده ۷ , کمیسیون ماده ۱۲