تبیین کاستی های صدور انقلاب اسلامی به کشورهای آسیای میانه بر اساس نظریه پخش
Publish place: Strategic Research of Politics، Vol: 9، Issue: 32
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 294
This Paper With 26 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_QPSS-9-32_003
تاریخ نمایه سازی: 19 اردیبهشت 1400
Abstract:
پیروزی انقلاب اسلامی ایران بازتابهای گستردهای در منطقه و جهان به همراه داشت.علیرغم اینکه بیشترین تاثیر انقلاب اسلامی در سطح منطقه و همسایگان ایران اتفاق افتاد، شواهد گویای آن است که میزان اثرگذاری انقلاب ایران بر کشورهای آسیایمیانه محدود بوده است. این درحالی است که مردمان این منطقه همگی مسلمان بوده و برخی به لحاظ زبانی و برخی به لحاظ تاریخی یا قومی اشتراکاتی با ایران دارند. این پژوهش به دنبال پاسخگویی به این سوال است که چرا انقلاب اسلامی نتوانست تاثیر چشمگیری در این منطقه داشته باشد؟ فرضیه پژوهش به وجود مشکلاتی در ساختار سیاسی کشورهای آسیای میانه برای پذیرش انقلاب و نیز مشکلاتی در داخل ایران برای صدور انقلاب اشاره دارد. برای این منظور از روش علی و نظریه پخش استفاده شده و یافتههای پژوهش نشان میدهد وجود مشکلاتی در مبدا و مقصد پخش از جمله عدم توجه مناسب ایران به منطقه، رویکرد عملگرایانه سیاست خارجی ایران، وجود دولتهای اقتدارگرا در منطقه، وجود رقبای منطقهای و فرامنطقهای مهمترین دلایل ناکامی ایران در صدور انقلاب به این منطقه بوده است.
Keywords:
Authors
علی باقری دولت ابادی
عضو هیات علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه یاسوج
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :