تحلیل اصطلاح برات در متون دانش استیفا

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 196

This Paper With 19 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ADFA-7-1_011

تاریخ نمایه سازی: 20 اردیبهشت 1400

Abstract:

واژه «برات» در اصل برگرفته از «برات» عربی است و به­عنوان اصطلاحی دیوانی در متون فارسی به دو معنی به­کاررفته است: یکی، سند دریافت و رسیدی که خزانهدار در برابر اجناسی که تحویل میگرفت، به آورنده جنس میداد و کهنترین کاربردهای این اصطلاح با این معنی است؛ و دیگر مکتوبی دیوانی، مستند به مهر و توقیع دیوان که صاحب تحویل یا کارگزار حکومت، به موجب آن وجوه نقدی یا جنسی را که متعهد بود به شخصی پرداخت کند، به شخص یا مرجع دیگری حواله میکرد. ازآنجاکه آنچه در فرهنگهای عمومی درباره معنی اصطلاحی و دیوانی برات آمده است، غالبا خالی از تسامح نیست، در این مقاله کوشش شده است تا اصطلاح برات باتوجه­به منابع دست اول استیفا تعریف و ویژگیها و مشخصات ظاهری و کاربردی آن بررسی و تحلیل شود. همچنین با همین رویکرد سعی شده است تفاوت برات با اصطلاحات مشابه و مرتبط دیگر، مانند «تعلیق» و «مثنی» بیان شود.

Authors

محمد شادروی منش

استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه خوارزمی

نفیسه ایرانی

دانشآموخته دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه خوارزمی

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • آملی، شمس‌الدّین محمّد (1381)، نفائس الفنون فی عرایس العیون، به ...
  • انوری، حسن (1373)، اصطلاحات دیوانی دورۀ غزنوی و سلجوقی، تهران، ...
  • و همکاران (1381)، فرهنگ بزرگ سخن، تهران، سخن ...
  • ایرانی، نفیسه و علی صفری آق‌قلعه (1395)، کهن‌ترین فرهنگ‌نامة فارسی ...
  • بیهقی، ابولفضل­محمد (1388)، تاریخ بیهقی، به تصحیح محمدجعفر یاحقی و ...
  • تاریخ شاهی قراختائیان (1355)، نویسنده ناشناس، به تصحیح محمدابراهیم باستانی ...
  • تبریزی، فلک علاء (بی‌تا)، سعادت‌نامه، نسخۀ 4190، کتابخانۀ ایاصوفیه ...
  • تتوی، احمدبن نصرالله (1382)، تاریخ الفی، تهران، علمی و فرهنگی ...
  • جوینی، عطاملک (1911)، تاریخ جهانگشا، به تصحیح محمد قزوینی، ج ...
  • حسن بن علی (بی‌تا [حدود سدۀ 7 و 8 ق]ُ)، ...
  • خوارزمی، محمّد (1895)، مفاتیح‌العلوم، تحقیق جی. فان‌فلوتن، لیدن، بریل. ...
  • (1362)، مفاتیح‌العلوم، ترجمۀ حسین خدیوجم، تهران، علمی و فرهنگی ...
  • خواندمیر، غیاث‌الدین‌ (1355)، دستورالوزرا، به تصحیح سعید نفیسی، تهران، اقبال. ...
  • (1380)، تاریخ حبیب ‌السیر فی اخبار افراد بشر، به تصحیح ...
  • دوغلات، میرزا محمدحیدر (1383)، تاریخ رشیدی، به تصحیح عباس‌قلی غفاری ...
  • دهخدا، علی‌اکبر و همکاران (١٣٧٢)، لغت‌نامه، دانشگاه تهران، مؤسسة لغت‌نامة ...
  • شریک­امین، شمیس (1357)، فرهنگ اصطلاحات دیوانی دوران مغول، تهران، فرهنگستان ...
  • شهشهانی، عبدالوهاب (۱۲۵۵ق)، بحرالجواهر، نسخۀ 2124، کتابخانۀ مجلس ...
  • عروضی سمرقندی، احمد (1333)، چهارمقاله (مجمع‌النوادر)، تصحیح محمد معین، تهران، ...
  • فروغ اصفهانی، محمّدمهدی (1378)، فروغستان، به کوشش ایرج افشار، تهران، ...
  • قاشانی، ابوالقاسم عبدالله (1348)، تاریخ اولجایتو، به تصحیح مهین همبلی، ...
  • کرمانی، ابواسحق غیاث‌الدین محمّد (951 ق)، رسالۀ سیاق، نسخۀ 6544 ...
  • مازندرانی، عبدالله (1952)، رسالۀ فلکیه در علم سیاقت، به تصحیح ...
  • محمدپادشاه (1335)، فرهنگ آنندراج، به تصحیح محمددبیرسیاقی، تهران، کتابخانۀ خیام ...
  • معین، محمّد (1371)، فرهنگ فارسی، تهران، امیرکبیرمنشی کرمانی، ناصرالدّین (1364)، ...
  • نفیسی، علی‌اکبر (1355)، فرهنگ نفیسی (ناظم‌الاطبا)، تهران، کتابفروشی خیام ...
  • همدانی، رشیدالدین فضل‌الله (1373)، جامع‌التواریخ، به تصحیح محمد روشن و ...
  • (1386)، جامع‌‌التواریخ (تاریخ آل سلچوق)، به تصحیح محمدروشن، تهران، مرکزپژوهشی ...
  • (1940)، تاریخ مبارک غازانی، به تصحیح کارلیان، هرتفورد، ستفن اوستین ...
  • یزدی، شرف‌الدّین‌ (1387)، ظفرنامه، به تصحیح سیّدسعید میرمحمّدصادق و عبدالحسین ...
  • یزدی، عضد (1381)، سندبادنامۀ منظوم، به تصحیح محمدجعفر محجوب، تهران، ...
  • نمایش کامل مراجع