کاربرد سیستمهای تکاملی در تعیین ضریب دبی سرریزهای کنگرهای مثلثی

سرریزهای کنگره­ای جز سرریزهای غیرخطی هستند که می­توانند دبی را برای یک عرض مشخص و بدون افزایش بار آبی، افزایش دهند. امروزه سرریزهای کنگره­ای به­عنوان گزینه­ای مناسب برای اصلاح سرریزهایی که برای عبور حداکثر سیل محتمل با مشکل روبهرو هستند، مطرح می­شوند. الگوی سهبعدی جریان و نامحدود بودن تغییرات پارامترهای هندسی در سرریزهای کنگرهای، چالش بزرگی را برای طراحان این سرریز ایجاد کرده است. در این تحقیق عملکرد ماشین بردار پشتیبان (SVM) در برآورد ضریب دبی سرریزهای کنگره­ای مثلثی لبه تیز بررسی و با داه­های آزمایشگاهی مورد مقایسه و ارزیابی قرار گرفته است. بدینمنظور تعداد ۱۲۳ سری داده آزمایشگاهی که شامل پارامترهای هندسی و هیدرولیکی از جمله زاویه راس (θ)، نسبت بزرگنمایی (L/B)، نسبت بار آبی (h/w) ، عدد فرود (Fr) ، عدد وبر (We) و عدد رینولدز (Re) هستند، مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج نشان داد که در ماشین بردار پشتیبان، ترکیب ورودی که فقط شامل پارامترهای هندسی (, h/w, L/Bθ) است، دارای بهترین نتایج با ۹۷۴/۰R۲=، ۰۱۱۸/۰RMSE=، ۰۱۱۲/۰MAE=  و ۰۱۷۰/۰= MNE در مرحله آزمون داده­ها است. همچنین برای این سرریزها معادلات رگرسیون غیرخطی و خطی چند جمله­ای ارائه شده است. در پایان ضریب دبی سرریزهای کنگره­ای لبه­تیز براساس معادله ریبوک، با روشهای SVM، رگرسیون غیرخطی و خطی، محاسبه و مقایسه شدند.

Keywords:

Triangular Labyrinth Weir , Support Vector Machine , Rehbock Equation , Vortex Angle , سرریز کنگرهای مثلثی , ماشین بردار پشتیبان , معادله Rehbock , زاویه راس سرریز