فعالیتهای نوع بشر، به ویژه پس از انقلاب صنعتی، باعث آشفتگی در چرخۀ طبیعی ژئوشیمیایی برخی از عناصر گردید.
مواد آلوده کنندۀ آب از نظر ژئوشیمیایی شامل فضولات مصرف کنندۀ اکسیژن، کودهای شیمیایی، ترکیبات آلی، ترکیبات معدنی شامل مواد رادیواکتیو، رسوبات و انرژی حرارتی میباشد. افزایش مواد زاید مصرف کنندۀ اکسیژن به آب می تواند شرایط اکسیداسیون و احیای سیستمهای طبیعی آب را تغییر داده و باعث جانشینی میکرو ارگانیسمهای بیهوازی به جای انواع هوازی شود. اولین نتیجۀ چنین تغییری، تولید هیدروکسید گوگرد به جای گوگرد سولفاته در این آبهاست.
مواد معدنی آلوده کنندۀ آب میتواند شامل نمکها و اسیدهای معدنی تولید شده بهوسیلۀ فرآیندهای طبیعی و همچنین فعالیتهای معدنکاری یا کارخانهای باشد. فاضلابهای اسیدی معادن، مورد توجه خاص ژئوشیمی میباشند. آن دسته از فعالیتهای معدنی، به ویژه در معادن زغالسنگ، که سنگهای سولفیددار را در معرض اتمسفر قرار میدهند، با ایجاد امکان هوازدگی، مقادیر متنابهی اسید سولفوریک و ترکیبات محلول آهن را به رودها میافزاید.
هدف از این تحقیق ضمن معرفی روشهای تعیین میزان
آلودگی آب و پرداختن به آلودگیهای محلی ناشی از فرآیندهای صنعتی، ارائه سیاستها و معیارهای منعطف، ساده، منطقی و قوی برای تصفیه و استفاده مجدد از آبهای آلوده است.